Onlarca Fabrika, binlerce çalışan…
Bazı ilçelerde hayaliden öteye geçemeyen ama Fatsa bürokrasisinin yoğun çabası ve siyasi erkin desteği ile hayata geçirilmiş küçük bir şehir.
Maaşı…
Sigortası…
Servisi…
Şimdilik şartıyla bölge ekonomisine sağladığı katkıları bu üç madde de sıralayabiliriz.
Belki ilerleyen zamanlarda deniz mahsullerini, kırmızı ve beyaz et üretimiyle fındık temelli üretime yönelik ham madde teminini de sayacağız bunların arasında.
Nasip, kısmet diyelim.
Vaktiyle “Hangi yatırımcı gelecek” denilen Fatsa Organize Sanayi Bölgesi, gün geldi, yetmez oldu.
Az bir rakam değil; 2 bin 500 istihdam, yani çalışan.
Şaka gibi ama değil.
Dahası, bu haliyle yetersiz kalması, büyütülmeye çalışılması.
Hem de 3 katı.
Üç katı fabrika…
Üç katı istihdam…
Tüm girdileri bir an da 3’le çarpmak.
Düşünebiliyor musunuz?
Sermayenizin bir anda 3 kat artmasını?
Gerçi hesap makinasında ya da kalem kâğıt ile yapılan hesap gibi kolay değil Organize Sanayi Bölgesi’nin 3 katı büyütülmesi.
Birbirinden yorucu merhaleleri var.
Peki değer mi?
Değer hem de değer bilmeyen, memleketine katma değer katanların kıymetini bilmeyenlere inat, değer.
Kulağımıza gelenler yanlış değilse, epey de bir yol kat edilmiş ama işin ucu su kuyularına gelip tıkanmış.
Tıpkı ilkinde olduğu gibi...
Dönemin Belediye Başkanı İhsan Topaloğlu, yazılı taahhütte bulunmuş ve sorun çözülmüştü.
Bir de sağlık koruma bandı sorunu vardı ki MHP Milletvekili Cemal Enginyurt sayesinde aşılabilmişti.
Şimdi ne Rahmetli İhsan Topaloğlu var hayatta ne de Meclis sıralarında Milletvekili Cemal Enginyurt…
Emekleri, hoş seda olarak kalmadı.
İş, aş ve gelecek umudu olarak halen daha tazeliğini koruyor.
O gün ki ekâbirimiz yoksa bu gün kiler var.
Öyleyse sorunu aşmak, bu günü Fatsa Belediye Başkanı Hüseyin Anlayan ile Ordu Büyükşehir Belediye Başkanı Enver Yılmaz’a ve de milletvekillerine düşüyor.
Sürprizi bozmamak adına sessiz kalıyorlardır.
Yakın bir zamanda netice alıp, müjdeyi vereceklerdir.
Umudum bu yönde.
Zaten başkası verirse, kabul etmem.
Şimdiden demiş olayım.